Ishte një miqësore me vlera kjo kundër Azerbajxhanit. Ajo që më bëri përshtypje të veçantë ishte mënyra e lojës së ekipit, pavarësisht kundërshtarit që kishim përballë, pasi pashë një kujdes të jashtëzakonshëm nga lojtarët për të zbatuar detyrat e dhëna nga Silvinjo.
Një nga këto detyra, siç u kuptua nga mënyra e vendosjes, ishte që ekipi me të humbur topin, i gjithi të rreshtohej në gjysmëfushën e vetë, për të bërë aspektin mbrojtës në bllok. Kjo ishte një detyrë me përcaktim dhe lojtarët u munduan të pasqyronin në fushë përballë Azerbajxhanit të gjitha udhëzimet. Ishte një ndeshje që pati dy pamje për mënyrën se si u zhvillua. Në pjesën e parë aspekt pozitiv ishte freskia fizike e disa lojtarëve. Ajo që më ra në sy ishte lëvizshmëria, si me top dhe pa top e Mitajt, rendimenti i jashtëzakonshëm i Ramadanit, si dhe gjendja shumë e mirë psikofizike e Bajramit, i cili u dha një impuls më shumë veprimeve tona në sulm.
Sigurisht që kjo ndeshje konfirmoi edhe një herë gjendjen shumë të mirë të Gjimshitit. Në të njëjtën kohë, padyshim që ne presim një rritje të lëvizshmërisë dhe forcës atletike të Asanit, Brojës dhe Asllanit, për të qenë në nivelin e formës së tyre më të mirë në ndeshjen me Italinë. Siç kuptuam edhe nga mënyra e lojës, vendosja e skuadrës dhe detyrat e përcaktuara, lojtarët luanin në fushë, por mendjen e kishin te ndeshja me Italinë. Kjo ndikoi disi, edhe pse kishim mundësi t’i reduktonin në maksimum mbajtjet e tepruara të topit. Anë pozitive tjetër në këtë ndeshje ishte sigurisht rezultati, sepse dy fitore radhazi me tre gola, pavarësisht nivelit të kundërshtarëve, në aspektin moral dhe psikologjik bëjnë mirë.
SHKRIMIN E PLOTË MUND TA LEXONI NË VERSIONIN PRINT TË GAZETËS PANORAMA SPORT
